Σκατά που μυρίζουν, δεν σκοτώνουν!

Από εδώ και πέρα δεν θα λέω oh my god, θα το προσδιορίζω καλύτερα, oh my shit. 
Αυτά τα σκατά με καταδιώκουν είτε στους κατσικόδρομους της Αθήνας είτε από τους γείτονες, επίσης δεν υπάρχει ανάρτηση που να μην έχω αναφέρει την λέξη σκατά ή κάτι παρεμφερές, μου βγαίνει αυθόρμητα...

Τις προάλλες προχώραγα  στον δρόμο με ένα μάυρο τζίν και κόντευα να σκοτωθώ από μία πυραμίδα σκατών από σκύλους και γάτες, και άμα έπεφτα ποιος θα με σήκωνε που θα βρώμαγα; Καλά όχι πως αν δεν βρώμαγα θα νοιαζόταν κανείς για εμένα, όπως και εγώ για τους άλλους (είμαι ειλικρινής).

Οι καθαριστές της Βουλής μήπως να βγουν και λίγο προς Μοναστηράκι να μαζέψουν τα σκατά από τους σκύλους;

Να δικαιολογήσουν ρε παιδί μου τα χιλιάρικα που παίρνουν, να κάνουν μία αλλαγή παραστάσεων...Να φύγουν από τα σκατά με πόδια που είναι οι πολιτικοί και να μαζέψουν τα απλά κοινά- καθημερινά σκατά που αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για τους πεζούς κυρίως για τους ψηλομύτες που κοιτάνε σαν τις κότες τον ουρανό... Αλλα θα μου πεις πως και η τελευταία καθαρίστρια στην Βουλή με τον μισθό που παίρνει και αυτή η ψηλομύτα θα ναι...ΧΕΣΤΗΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Και πες αυτό λύνετε (λέμε τώρα) η χαβούζα από πίσω μου; Πάει τουαλέτα για χέσιμο το βράδυ γύρω στις 2:15...Δεν φαντάζεσαι ο αντήλλαλος από το παραθυράκι που βγαίνει πως κάνει. Νομίζεις οτι γκρεμίζεται πόλη ολόκληρη. Ξεκινάει σιγά με ένα αθώο "πρς" και μετά ακούς:

Πρρροουουυυυιιιιτσςςς (Εντερικό κενό....) ΠλΑΑΑΑΑΑφ

Ακούγεται μέχρι και η ελεύθερη πτώση της κουράδας, και τα απόνερα που βγαίνουν απέξω, βασικά δεν θα βγαίνουν απέξω γιατί η κολάρα της θα έχει βουλώσει όλη την διαάμετρο της λεκάνης.
Σκέψου να πάει κανένα ταξίδι με αεροπλάνο και να πάει τουαλέτα, θα σφινώσει, θα χαλάσει η τουαλέτα και θα μας έρθουν τα παξιμάδια στα κέφαλια μας...

Δεν είναι κατάσταση αυτή, άμα είστε ευαίσθητοι σαν και εμένα, θα βλέπετε και εσείς σκατά παντού...Στην τηλεόραση, στον δρόμο, στην Βουλή, στο σπίτι, παντού.

Προσοχή: Σκατά που μυρίζουν, δεν σκοτώνουν.....

 by http://itsaxpina.blogspot.com/2010/11/blog-post_19.html

Ευ βρίζειν! ...

Η υποκρισία και ο ψευτοφονταμενταλισμός ορισμένων δεν έχει όρια!

Ναι την βρίσκω με το να μπινελικωνω τα κακώς κείμενα, μπας και ανοίξουμε τα μάτια μας επιτέλους.
Θα μου πεις και από ένα blog που δεν το διαβάζει ούτε μία τρίχα από τα @@ της Ελλάδας θα σε πάρουν στα σοβαρά;

Χέστηκα αν θα με πάρουν στα σοβαρά ή θα με κράξουν, άμα αυτή η χώρα έπαιρνε στα σοβαρά τα σοβαρά πράγματα δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Έρχεται κάθε εξυπνάκιας ανώνυμος και αντί να μείνει στο άρθρο σχολιάζει μία λέξη που μπορεί λόγω κεκτημένης ταχύτητας να την έγραψα λάθος...ΠΑΣΟ πάρε prozac να ηρεμήσεις  τυφλέ.

«Μα είσαι κοπέλα τουλάχιστον περιόρισε το μπινελικί που ρίχνεις...Χάνεις την θηλυκότητα» Μου λέει η φίλη μου, και ;
Δεν κατάλαβα, γιατί άμα βρίζω θα μου φυτρώσουν αρχίδια και θα γίνω κάτι άλλο από θηλυκό; Αρσενικό ας πούμε;
Μην παρερμηνεύουμε όρους και σημασίες, όποιος ισχυρίζεται οτι μία κοπέλα που βρίζει χάνει την θηλυκοτητά της, τον καλώ να μου ορίσει την έννοια "θηλυκότητα".

Συζητάω αυτές τις μέρες σε ένα forum, και μέσα σε μία συζήτηση χαρακτήρισα τον Άνθιμο τον γνωστό Μητροπολίτη "Καρκίνωμα" και έσπευσε ένας να με κατηγορήσει λέγοντας μου, αν έχω το δικαίωμα σε μία δημοκρατική κοινωνία να βρίζω ανθρώπους;

Εσείς τι λέτε το έχουμε το δικαίωμα;

Εγώ πιστεύω πως από την στιγμή που ο καθένας παραβιάζει δικαιώματά μας πόσο μάλλον το ΣΥΝΤΑΓΜΑ μας έχουμε κάθε δικαίωμα να τα υπερασπιστούμε και το μπινελίκι είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε! Γιατί είναι ηθικός αυτός που με λέει πόρνη, επειδή δεν είμαι παντρεμένη  και δεν είμαι εγώ που τον λέω "Καρκινώμα" που κοιτάει την μπίζνα ενώ "υποτίθεται" πως πρεσβεύει άλλα πράγματα;

Επίσης μην ξεχνάμε και το σημαντικότατο άρθρο του Συντάγματος , για εμένα!

Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη Βία

Ας μην μένουμε σε σεμνοπρεπεί πράγματα που πλέον δεν υφίστανται!
Το βρισίδι εννοείται πως δεν είναι καλό, αλλά είναι ένα μέσο στην σύγχρονή κοινωνία αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους τι να κάνουμε...

Το μόνο που πρέπει να ξεχωρίσουμε είναι να μην μπερδεύουμε το βρισίδι με την συκοφαντία!
Αν και στην σάτιρα δεν υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός, ωστοσο επειδή η κοινωνία μας παρά έχει γίνει ευαίσθητη ας τα ξεχωρίσουμε.
by http://itsaxpina.blogspot.com/2010/11/blog-post_27.html

Fucking victims ....

Φέτος ξαναήρθαν οι βάτες στη μόδα.Γελοιότητα να γίνεσαι σαν το σταυρό του Νότου με αυτές τις αηδίες στους ώμους, αλλά όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο μόδιστρος γελάει.

Το μόνο ωραίο στην υπόθεση αυτή, είναι πως θα ξαναφορέσει η μάνα μου εκείνο το σακάκι που αρνιόταν να πετάξει 25 χρόνια.
Γιατί έτσι είναι η μόδα.
Επαναλαμβάνεται, σαν την ιστορία.

Και όχι μόνο η μόδα, το design γενικότερα.

Το μόνο πράγμα που εξελίσσεται ακούραστα τα τελευταία χρόνια παραμένοντας πάντα γεμάτο φρέσκιες ιδέες και τσαχπίνικες πινελιές χαράς, είναι το γκομενικό.
Ύστερα από χιλιάδες χρόνια μονογαμίας και μούχλας, στον εικοστό αιώνα το γκομενικό ζήτημα απέκτησε τέτοια δυναμική που τη ζήλεψαν κι οι τουρμπίνες.

Σεξουαλική επανάσταση ήτοι one night stands, παρτούζες αμφί-ομό-ετερό, παράλληλες σχέσεις, τρίγωνα, γάμοι, διαζύγια, κερατώματα και τα γνωστά τζετζερέδια.

Όταν η φάση άρχισε να μην έχει πια πλάκα, το γκομενικό καλωσόρισε το 2000 με μια νέα τάση που ανακούφισε τα έτερα ήμισυ του Δυτικού κόσμου, γιατί γι αυτό τον κόσμο μιλάμε, αφού ο Ανατολικός ράβεται ακόμα στο Κοράνι.

Η νέα τάση έφερε το όνομα "Ελεύθερη σχέση".Έβγαινα ας πούμε εγώ με τον Μπάμπη για κάνα ποτό και κάνα πούτσο μετά, και 1 η ώρα ήμουν στο κρεβατάκι μου.
Σε δυο μέρες που ήθελα τα ίδια δεν τηλεφωνούσα στον Μπάμπη αλλά στον Μήτσο, μια και έβγαινα με το γράμμα "Μι" εκείνο τον καιρό.
Αν δεν μπορούσε ο Μήτσος γιατί έβγαινε με το "Κάπα" ενώ εμένα το όνομα μου αρχίζει από "Ταυ", τηλεφωνούσα στον Μπίλυ.
Αν δεν μπορούσε αυτός, ούτε κανένας άλλος στο "Μι" προχωρούσα στο "Νι" κι αν δεν μπορούσαν κι αυτοί, έβγαινα αναγκαστικά με τον Μπάμπη.

Όπως έγινε κατανοητό, ο Μπάμπης ήταν η ελεύθερη σχέση μου.
Από μακριά κι αγαπημένοι.
Έκανα ελεύθερη σχέση με όλα τα γράμματα του αλφάβητου και δεν μετάνιωσα.
Απέκτησα πολλούς φίλους και έγινα expert στη μοριακή βιολογία.
Επιλέον, το σπίτι μου ήταν πεντακάθαρο, αφού δεν είχα σταθερή σχέση με άντρα να αφήνει το φλιτζάνι στο νεροχύτη και το βρακί στα άπλυτα, ή το ανάποδο καμιά φορά.

Βαρέθηκα όμως.Όλοι βαρεθήκαμε.
Άρχισα να βγαίνω με τις φίλες μου κι αυτές μαζί μου, αδιαφορώντας για οτιδήποτε φοράει μποξεράκι.
Τα μποξεράκια, το ίδιο.
Μας κοιτούσαν κι έβλεπαν τον τοίχο πίσω μας.

Είχαμε περάσει στην εποχή του "Όχι σεξ, μόνο φίλοι" κάτι που χρειαζόταν κατά την άποψη μου, για να ξεκουραστούν οι κάνουλες.
Επειδή όμως όπως είπαμε το γκομενικό ελίσσεται σαν χέλι μες στη βαζελίνη, καλωσορίσαμε τη νέα δεκαετία με την ολοκαίνουργια τάση που λέγεται "Αντισχέση".

Τα fucking victims την υιοθέτησαν με ζέση.
Οι ντουλάπες άνοιξαν, τα ρούχα αερίστηκαν, τα γυμναστήρια ξαναγέμισαν χαρούμενους ανθρώπους.

Η Αντισχέση μοιάζει πολύ με την "Ελεύθερη σχέση" αλλά καμία σχέση.
Θα εξηγήσω ώστε μη χάνουμε χρόνο παιδιά, για ένα γαμήσι ζούμε.
Γνωρίζω τον Χάρη.
Ο Χάρης μου αρέσει από την πρώτη στιγμή, τόσο, που σε παλιότερες εποχές θα ήθελα να κάνω μαζί του όχι μόνο σχέση, αλλά τρίδυμα, καθαρίζοντας επιπλέον το καπάκι της λεκάνης που θα κατουράει.
Σαν σύγχρονος άνθρωπος που είμαι, αυτό μου απαγορεύεται.
Πρέπει να κάνω μαζί του Αντισχέση.
Βγαίνω με τον Χάρη, έχω αισθήματα γι αυτόν, το ίδιο αυτός για μένα, και επιθυμούμε διακαώς να δούμε ο ένας τον άλλον με μια υπέροχη κανονική σχέση.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι πως στη νέα τάση υπάρχει μια πινελιά Ρετρό, η σχέση, αλλά δεν μασάμε, είναι αντικατοπτρισμός.
Θέλεις να δεις αυτόν που επιθυμείς τρελά, να κάνει σχέση με άλλον.
Ονειρεύεσαι την ευτυχία του μέσα από τρίτο πρόσωπο.
Με πηδάει ωραιότατα ο Χάρης και παρακαλάω να βρεθεί μία άλλη να ευχαριστηθεί επίσης.
Ο Χάρης από τη μεριά του εύχεται να συναντήσω αυτόν τον ένα παραπάνω πόντο που του λείπει.
Το επόμενο βράδυ βγαίνω με τον γκόμενο που φρόντισε να μου γνωρίσει, κι εκείνος με μια ξαδέλφη που του σύστησα, μήπως τη γουστάρει.

Είναι σαφές πως με την Αντισχέση έχουμε περάσει υπέρλαμπρα ως είδος στην τρίτη χιλιετία με εφαρμοσμένη ανωτερότητα, ουμανισμό και ισοπέδωση του καταστροφικού "εγώ" που ταλάνισε τον κόσμο εκατονταετίες ολόκληρες.
Το σπουδαιότερο όμως είναι πως με την Αντισχέση δεν αναλαμβάνεις ρίσκο να δεσμευτείς με το άλλο πρόσωπο, αποφεύγεις πιθανή μελλοντική απόρριψη, και δεν αντιμετωπίζεις την ανικανότητα σου να μεγαλώσεις παιδιά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πετάς το μπαλάκι σε άλλον, ενώ ξενογαμάς με πιστοποιητικό iso.
Στην Ελεύθερη σχέση όλα αυτά απουσίαζαν.
Αλλά ο Δυτικός πολιτισμός εκλεπτύνεται, ο άνθρωπος ωριμάζει και τα γκομενικά οφείλουν να προσαρμόζονται στις αλλαγές.

Πρόσφατα ξεκίνησα Αντισχέση με τον Πάνο.
Δεν ξέρω αν μου γνωρίσει κανέναν, ελπίζω όχι γιατί είμαι νέα ακόμα.

Ίσως κάνω στο μέλλον κάναν Αντιγάμο για τα γεράματα.

by tsaousa

Plastic soul, plastic soul...

Ή εγώ έχω γίνει παράξενος τελευταία ή κάτι δεν πάει καλά με τον κόσμο. Σας έχει τύχει καθόλου τελευταία σε λεωφορείο, μετρό, τραμ ή οποιοδήποτε άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς να μπει κάποιος "ικέτης" μοιράζοντας πλαστικοποιημένα χαρτάκια τυπωμένα σε εκτυπωτή, τα οποία να σας βάλουν στη διαδικασία να σκέφτεστε πόσο χάλια τυπώνει ο δικός σας εκτυπωτής σε σχέση με του "ικέτη";... Και το ερώτημα της ημέρας είναι: ποιος είναι τελικά πιο ηλίθιος; Ο "εργοδότης" του "ικέτη" (γιατί σίγουρα κάποιος τον έβαλε σε αυτό το... πόστο) ή αυτοί που του δίνουν από το υστέρημα τους με ένα βλέμμα όλο συμπόνοια ήσυχοι ότι οι αγκάλες στην Βασιλεία των Ουρανών είναι ορθάνοιχτες μετά από αυτή τους την ευεργετική πράξη;; Προσωπικά νιώθω ότι όπου και να κοιτάξω (πολιτική, τηλεόραση, διαφημίσεις, καθημερινότητα) όλο και κάποιος προσπαθεί να μας πιάσει μαλ*κες...

Έχει μετατραπεί το ευρώ σε «μηχανή χρεοκοπίας»;

Μία στρατηγική κίνηση, που έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος προκειμένου να διασφαλίσει την οικονομική και όχι μόνο την εδαφική κατάκτηση του κόσμου, ήταν να δημιουργήσει την πρώτη διεθνή νομισματική ενοποίηση καθιερώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη χρήση ενός νομίσματος σε όλες τις χώρες που είχε κατακτήσει, με τον νομισματικό έλεγχο να αναλαμβάνεται από τη μητρόπολη. Στην πορεία της ιστορίας και μέχρι σήμερα κάθε αυτοκρατορία επέβαλλε στους κατακτημένους λαούς το δικό της νόμισμα και ασκούσε η ίδια τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής.

Με τις ΗΠΑ να αποτελούν την τελευταία παγκόσμια οικονομική αυτοκρατορία, το διεθνές νόμισμα στη μοντέρνα οικονομική ιστορία ήταν και συνεχίζει να είναι το δολάριο και αυτό τους έδωσε και συνεχίζει να τους δίνει ένα μοναδικό πλεονέκτημα έναντι της Ευρώπης και των υπόλοιπων ανταγωνιστών τους, το οποίο φροντίζουν να χρησιμοποιούν με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Η μετατροπή της Κίνας σε οικονομική υπερδύναμη συνοδεύτηκε από τον νομισματικό της πόλεμο με τις ΗΠΑ, ο οποίος συνεχίζει να μαίνεται, όπως αποδείχτηκε και από την πρόσφατη συνάντηση των G20 κρατών, όπου το θέμα αυτό κυριάρχησε.

Μία νομισματική ενοποίηση όπως η ευρωπαϊκή μπορεί να φαίνεται απόλυτα θετική όσο η διεθνής οικονομία διανύει μία περίοδο άνθησης καθώς δημιουργεί ένα περιβάλλον ασφάλειας και σταθερότητας για τα συμμετέχοντα σε αυτήν κράτη και μία ασπίδα προστασίας απέναντι στη νομισματική πολιτική των ΗΠΑ ή στις κερδοσκοπικές νομισματικές επιθέσεις (όπως αυτές που διέλυσαν την Ευρώπη στις αρχές του '90 και τις ασιατικές τίγρεις το 1997).

Στη διάρκεια κρίσεων και περιόδων ύφεσης, ωστόσο, αναδεικνύονται αμέσως τα προβλήματα που πηγάζουν από αυτήν καθώς η οξεία επιδείνωση του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος προκαλεί την ταχύτατη μεγέθυνσή τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βιώνει την πρώτη της μεγάλη οικονομική ύφεση, η οποία γρήγορα ανέδειξε τις αδυναμίες της νομισματικής ενοποίησης και απέδειξε πως ο πραγματικός νομισματικός ηγέτης της Ε.Ε. δεν είναι άλλος από τη Γερμανία και ότι αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα πριν από ένδεκα, περίπου, χρόνια ήταν οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. να υιοθετήσουν το μάρκο κάνοντας τη Γερμανία μία μίνι οικονομική αυτοκρατορία.

Οι χώρες παρέδωσαν τη «νομισματική τους κυριαρχία» λαμβάνοντας διάφορα πρόσκαιρα ανταλλάγματα, μεταξύ των οποίων και την πρόσβαση σε φθηνά δανειακά κεφάλαια. Αν η Ε.Ε. είχε δημιουργηθεί το 1980, τότε τα κράτη θα είχαν μπροστά τους μία 20αετία διεθνούς ανάπτυξης προκειμένου να προλάβουν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μία ισχυρή οικονομική κοινότητα, αλλά αυτό δεν συνέβη και η Ε.Ε. έζησε τα παιδικά της χρόνια μέσα στη χειρότερη δεκαετία από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μέσα σε αυτήν τη δεκαετία οι οικονομικοί και νομισματικοί πόλεμοι έχουν γίνει βάναυσοι, με τις ΗΠΑ να συντηρούν μία πολιτική σταθερής υποτίμησης του δολαρίου έναντι των υπόλοιπων νομισμάτων και με τη Γερμανία να βγαίνει η μεγάλη κερδισμένη της Ε.Ε. καθώς το ευρώ της επιτρέπει να πουλά τα εμπορεύματα της πολύ φθηνότερα απ' ό,τι αν είχε παραμείνει στο μάρκο.

Οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., ωστόσο, έχουν βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, αφού, αν είχαν κρατήσει τα εθνικά τους νομίσματα, αυτά θα είχαν υποτιμηθεί από 10% μέχρι 30% από την αρχή της κρίσης συμβάλλοντας καταλυτικά στην οικονομική τους επιβίωση.

Η επιλογή αυτή δεν θα υπήρχε, βέβαια, μόνο κατά τη διάρκεια της κρίσης, αλλά και νωρίτερα και αυτό θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα θετικό στην περίπτωση της Ελλάδας, η οποία από την είσοδό της στην Ε.Ε. «έτρεξε» με πληθωρισμό πολύ μεγαλύτερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και έχασε σε μονάδες ανταγωνιστικότητας φτάνοντας στο 2010 να χρειάζεται μία υποτίμηση τουλάχιστον της τάξης του 10%.

Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί και η οικονομική κρίση ανέδειξε μία νομισματική κρίση η οποία με τη σειρά της ευνόησε τη δημιουργία της «ελληνικής κρίσης», η οποία οδήγησε την Ελλάδα στη χρηματοπιστωτική πτώχευση και την Ευρώπη στην «ευρωπαϊκή κρίση».

Το ευρώ υπέστη ένα θεαματικό κραχ, το οποίο αντιμετωπίστηκε μόνο αφού η χώρα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, αλλά η ζημία στην αξιοπιστία του ως ένα ισχυρό νόμισμα είχε, ήδη, γίνει και δεν άργησε να έρθει η δεύτερη ευρωπαϊκή κρίση με επίκεντρο αυτή τη φορά την Ιρλανδία και αποδέκτη της πάλι το ευρώ.

Μπορεί να μην είναι προφανές, αλλά η «ιρλανδική κρίση» είναι πολύ πιο σημαντική από την «ελληνική». Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Ιρλανδία υποτίθεται ότι είχε μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στην Ευρώπη, με διαφάνεια και ξεκάθαρα στατιστικά στοιχεία, αναπτυξιακή πολιτική και διεθνή αναγνώριση της οικονομικής της προόδου.

Πέρα από αυτό, όταν επλήγη από τη διεθνή κρίση έλαβε αμέσως σημαντικά δημοσιονομικά μέτρα και υιοθέτησε μία πολιτική λιτότητας, η οποία υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχει αποδώσει μέχρι σήμερα. Αυτό, όμως, δεν έγινε και οι Ιρλανδοί πολιτικοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται αν το πρόβλημα δεν είναι τελικά η Ιρλανδία, αλλά το ίδιο το ευρώ.

Διότι, αν η «ρίζα του κακού» βρίσκεται, έστω και σε ένα βαθμό, και στο ευρωπαϊκό νόμισμα, τότε η κρίση δεν θα σταματήσει εδώ, αλλά θα επεκταθεί και στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και δεν θα σταματήσει πριν αγγίξει ακόμη και τη Γαλλία. Η ιδέα μίας Κοινότητας κρατών που, παρότι έχουν εντελώς διαφορετικές οικονομίες μοιράζονται κοινό νόμισμα και κοινή νομισματική πολιτική, με την ελπίδα ότι αυτό θα συμβάλει τελικά στην άμβλυνση των οικονομικών διαφορών τους και στην οικονομική τους σύγκλιση, μοιάζει με πείραμα που δοκιμάστηκε και δεν πέτυχε.

Αν το ευρώ δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Γερμανίας, τότε σήμερα θα είχε εγκαταλειφθεί, αλλά σε αυτή τη φάση μία κατάρρευση του ευρώ είναι πιθανότερο να βλάψει περισσότερο τη Γερμανία παρά τις περιφερειακές οικονομίες και αυτό αποτελεί έναν από τους βασικότερους λόγους της τεράστιας προσπάθειας διάσωσής του.

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου...

Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, η κυβέρνηση μάζεψε με συνοπτικές διαδικασίες τα όσα χίλια μύρια μας έλεγε «ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα» και έβαλε την τζίφρα για «όσα μέτρα θέλετε, εμείς θα τα πάρουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα». Αμέσως δόθηκε η απαραίτητη γραμμή για διαρροές ότι η τρόικα ζητάει τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, το Γιούρογκρουπ είπε όχι στην επιμήκυνση του Μνημονίου, όχι στον καταμερισμό των επιπλέον μέτρων σε άλλες χρονιές, η Γερμανία φταίει για όλα και μας υποχρεώνει να αυξήσουμε τους φόρους, και πάει και πάει και πάει.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ουδέποτε έθεσε θέμα παράτασης του Μνημονίου ο Γιώργος Παπανδρέου στον Νικολά Σαρκοζί ή σε άλλον Ευρωπαίο αξιωματούχο. Ουδέποτε ζητήθηκε επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών – όπως τους χαρακτηρίζει η κυβέρνηση – όρων του Μνημονίου (αν ήταν επαχθείς, τότε γιατί τους δέχτηκε εξ αρχής;).

Ουδέποτε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου μετέφερε στους συναδέλφους του στο Γιούρογκρουπ αίτημα να χαλαρώσουν λίγο οι πιέσεις και να μην ληφθούν επιπλέον μέτρα. Ουδέποτε τέθηκε βέτο από πλευράς κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Όλα κινούνται στην σφαίρα της επικοινωνιακής επιρροής, που τείνει να μας καταβάλει, να μας θολώσει την ματιά, να μας πνίξει.

● Ο Παπανδρέου στο BBC, στο CNN, στο Reuters.

● O Παπακωνσταντίνου στο Βloomberg, τους Financial Times, την Wall Street Journal.

Λένε, λένε, λένε. Αλλά από ουσία τίποτα. Καμία απολύτως στρατηγική. Μόνο κοροϊδία, που αγγίζει πλέον τα όρια της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πόσο στυγνός μπορεί να είναι ένας πολιτικός για να παίζει με το μέλλον της χώρας του λες και είναι χαρταετός; ΟΚ, το καταλαβαίνω, άμα έχεις τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης να σε προστατεύουν, μπορείς να γλιτώσεις σχεδόν από τα πάντα.

Χθες ακούσαμε για τις μάχες που δίνει η κυβέρνηση εντός και εκτός. Για τον ελληνογερμανικό πόλεμο. Για το μπλοκ χωρών του Νότου που θα δημιουργήσει ο ΓΑΠ απέναντι στη Μέρκελ. Όλα τα ίδια, με τις ίδιες πληροφορίες. Η επιβολή των επιπρόσθετων μέτρων πέρασε απλά σαν μια είδηση φυσιολογική. Ούτε πως μέχρι προχθές οι κυβερνώντες έλεγαν ακριβώς τα αντίθετα. Βέβαια οι αντικρουόμενες πληροφορίες που πέφτουν βροχή πιάνουν τόπο, αφού ο κόσμος μπερδεύεται, δεν ξέρει τι να πιστέψει και τι όχι, τελεί σε κατάσταση σύγχυσης και έτσι η κοινωνική αντίδραση αργεί.

Χθες ακούσαμε επίσης ότι «κλείδωσε» ο προϋπολογισμός του 2011. Μα πώς κλείδωσε, βρε παιδιά, αφού ο Παπακωνσταντίνου ενημέρωσε τους εταίρους του ότι τα νούμερα θα αναθεωρούνται μέχρι την ψήφισή του, τα Χριστούγεννα; Εξ ου και η καθυστέρηση της εκταμίευσης της τρίτης δόσης. Σήμερα ουσιαστικά κατατίθεται στη Βουλή ακόμα ένα προσχέδιο που θα αλλάξει ανάλογα με το πόσο μεγάλη θα είναι η μαύρη τρύπα των εσόδων μέχρι να κλείσει ο χρόνος. Αυτό σημαίνει κι άλλα μέτρα.

ΟΚ, η Μέρκελ παίζει το παιχνίδι της και θέλει να το παίξει κυρίαρχος της νέας οικονομικής διακυβέρνησης της Ε.Ε. Αυτή είναι η στρατηγική της. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας της. Ο Αυστριακός υπουργός Οικονομικών εξυπηρετούσε τα δικά του. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα με τις δόσεις ούτε η ανάγκη νέων μέτρων εάν η κυβέρνηση έκανε απλά τη δουλειά της.

● Όταν είσαι εκτός στόχων συνεχώς, δίνεις δικαιώματα.

● Όταν δεν έχεις αναπτυξιακή πολιτική, δίνεις δικαιώματα.

● Όταν για 6 συνεχόμενους μήνες διαβεβαιώνεις τους Ευρωπαίους ότι όλα βαίνουν κατά γράμμα, δίνεις δικαιώματα.

● Όταν εξαπολύεις επιθέσεις σε άλλα κράτη χωρίς ουσιαστικά να αποσκοπείς σε κάτι, δίνεις δικαιώματα.

● Όταν μετά από τόσο καιρό το μόνο που έχεις να δείξεις είναι η μείωση του ελλείμματος που ήρθε μόνο από τις αιματηρές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, δίνεις δικαιώματα.

Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ο Παπακωνσταντίνου έπρεπε να παρουσιάσει στους ομολόγους του, την Τρίτη, τα σχέδια της κυβέρνησης και τον προϋπολογισμό του 2011. Δεν παρουσίασε τίποτα! Επανέλαβε τις γνωστές δεσμεύσεις, είπε κάτι γενικόλογα και προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των συναδέλφων του.

Δεν ήταν μόνο η Γερμανία και η Αυστρία. Πολλές χώρες διεμήνυσαν ότι βαρέθηκαν να δίνουν λευκές επιταγές στην Ελλάδα και πλέον απαιτούν να δουν στην πράξη τα λόγια της κυβέρνησης. Γι' αυτό και είπαν ότι δεν θα εκταμιεύονται άλλες δόσεις του δανείου εάν δεν έχουν προηγουμένως υλοποιηθεί οι δεσμεύσεις. Το αυτονόητο δηλαδή. Αλλά είπαμε, όταν κοιτάμε στον καθρέφτη βλέπουμε δαίμονες.

ΥΓ.: «Είπατε όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό; Τους είπατε πόσο θα διαρκέσει η ύφεση; Ήσασταν ειλικρινείς μαζί του; Πώς θα μειώσετε το έλλειμμα; Θα κάνετε απολύσεις στο δημόσιο; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κόσμος δεν σας εμπιστεύεται» είπε ο δημοσιογράφος του BBC στον ΓΑΠ. Η απάντηση ήταν καραμανλική. Ένας μονόλογος 5 λεπτών χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση.

Η Ελλάδα χρεοκοπεί, η ΕΡΤ μοιράζει χρήμα ....

Η Ελλάδα χρεοκοπεί, η ΕΡΤ μοιράζει χρήμα

… Κι ενώ η τάση περικοπών, στα ιδιωτικά κανάλια, παίρνει μορφή επιδημίας, η ΕΡΤ στον δικό της χαβά, μοιράζοντας εκατομμύρια στους δικούς της εκλεκτούς.
Βλέπετε αυτοί εκεί πάνω στην Άγια Παρασκευή, δεν πήραν ακόμα χαμπάρι την κρίση, τον οικονομικό μαρασμό που περνά ο τόπος. Και συνεχίζουν το τσιφτετέλι τους …. Αφού ούτε καν τη λεβεντιά αντάμωσαν, για να χορέψουν και κανένα ζεϊμπέκικο . Αν και μουλωχτό, με ζεμπεκιά κολλάει ; Όχι βέβαια ….

Στα μουλωχτά λοιπόν, κάνουν πλιάτσικο τον κόπο μας, το βιος μας και το μοιράζονται με τους εξωτερικούς παραγωγούς, που σαν βδέλλες, πίνουν το αίμα, της δημόσιας τηλεόρασης …..
Την ίδια ώρα, που όλοι σφίγγουν τη στρόφιγγα και μαζεύουν ότι μπορούν . Κάνουν περικοπές σε προγράμματα, σε μισθούς , σε δυναμικό . Ο ALPΗA ακύρωσε δυο σειρές που είχαν παραγραμματισθεί για φέτος . Για λόγους οικονομίας . Το ίδιο και το MEGA . Oι δε τεχνικοί και ηθοποιοί, που δούλεψαν πέρσι, στο ‘’Νησί’’, φέτος τώρα με την προβολή του, άρχισαν να πληρώνονται, με αμοιβές έως και 50% κάτω από άλλες χρονιές …. Ο ANT1 με το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ το γύρισαν στην εκπαιδευτική τηλεόραση , και βάλθηκαν να μας μάθουν …. Τούρκικα , αφού για οικονομία, αγόρασαν με διχίλιαρο την ώρα, όλα τα δακρύβρεχτα τους σήριαλ …. Και άλλοι μικρότεροι σταθμοί, προβάλουν Ινδικές σειρές ή αισθηματικά ρομάντζα από το Μπαγκλαντές …. Όλα στα πλαίσια των περικοπών . Ο Αλαφούζος, τα ίδια ‘’ ή δέχεστε μείωση ή κλείνω’’ τους είπε και, για να το λέει ο Τζωνης, κάτι ξέρει . Δυο φορές έριξε κανονιά (και πήγε Λονδίνο, να δει αν στον Τάμεση κουνιούνται οι βάρκες), θα κωλώσει να ρίξει και μια τρίτη ; Ενώ οι περικοπές που ακούγονται στο κανάλι του Φαλήρου, είναι τρομακτικές σε διάσταση, με απολύσεις υπαλλήλων διαφόρων ειδικοτήτων .

Ένα τσουνάμι αλλαγών, σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα …. Μιας και όπως λένε, ‘’ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται …’’ Ε όλοι οι κεφαλαιοκράτες καναλαρχες, μιας και είδαν αναμπουμπούλα, να μην χαρουνε κι αυτοί, σαν καλοί λύκοι …..
Μόνο η ‘’Χιονάτη’’ της Αγίας Παρασκευής και οι 77 νάνοι της (τόσοι πάνω κάτω είναι οι λαμογιαρηδες, ζωή να χουν ) δεν πήραν είδηση από των λύκων την αναμπουμπούλα και συνεχίζουν τη λεηλασία….
Όλα τα κανάλια, εν όψη της οικονομικής λαίλαπας, που χτύπησε τη χώρα, κάνουν περικοπές και απολύουν κόσμο . Μόνο η ΕΡΤ προσλαμβάνει (με … διαγωνισμό ! Τα πράσινα παιδιά της πράσινης ανάπτυξης, των πράσινων αλόγων), παίζοντας, οι άθλιοι, οι εγκληματίες, με τα όνειρα των παιδιών, αφού οι προσλήψεις αυτές είναι με συμβάσεις εξάμηνες ή ενός χρόνου, όπως τα παιδιά αυτά ήταν και παλιότερα .

Στις δε περικοπές που κάνουν όλοι, η ΕΡΤ απατάει με ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ αναθέσεις, πέντε και δέκα φορές ΠΑΝΩ από το πραγματικό κόστος . Αναθέσεις σε ποιους ; Όχι, όχι, για Λαρυ Κινγκ δεν άκουσα ….. Για Κούλογλου άκουσα, για Βαξεβάνη, για την Μπ'ιλιω μας, για την … Γαλάνη, για κάποιον Ιγνατίου, για τον Βασιλικό, για τον Φυντανίδη ….Δεν έχω τίποτα με τα πρόσωπα . Τους ΤΙΜΩ όλους . Με τους διογκωμένους προϋπολογισμούς των εκπομπών τους έχω .
Και το ότι είναι εξωτερικές παραγωγές, και όχι εσωτερικές . Αυτό είναι ΛΕΗΛΑΣΙΑ . Και οφείλουμε όλοι να το φωνάξουμε …. Αλλιώς, εάν σιωπήσουμε, γινόμαστε συνένοχοι . Και πιο μαλακες από ότι μας νομίζουν …

Συμπέρασμα ; Άπλα οι κάποιοι ‘’Γάτοι’’ κανανε την ΕΡΤ ‘’Χυτήριο ‘’ των αποβλήτων τους … τα οποία πια δεν τα σκεπάζουν, αφού από την αλόγιστη παραγωγή (κονομισιας) ξέχασαν και τις ευγένειες …. Την ώρα που τα ιδιωτικά κανάλια, ανασυγκροτούν το δυναμικό τους και απολύουν κόσμο, για να μπορέσουν να κρατηθούν στην αγορά, η ΕΡΤ προσλαμβάνει (από το παράθυρο) κόσμο, για να τους έχει αιχμάλωτους, όταν όλες τις εκπομπές, τις έχει αναθέσει σε ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ παραγωγούς ….
Και που να βρεις απάντηση σε όλα αυτά ; Σ’ αυτά, γαμωτο, που γίνονται για μας χωρίς εμάς …. Με δικά μας λεφτά, που τα κάνουν πλούτο, κάποια λίγα ανενόχλητα τρωκτικά, χωρίς ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ να παίρνει πρωτοβουλία . Μια χριστιανή που πήγε να ασχοληθεί, την τρέλαναν τη γυναίκα ….

Μήπως πρέπει για να βρούμε κάποτε και εμείς λίγα δίκια, να τους τραγουδήσουμε, με τον Σαββόπουλο μαζί ‘’ Σας γαμω τα λύκεια ….’’ Γιατί όσο αναλωνόμαστε μόνο σε κουβεντούλες, σαν και αυτή εδώ, όλοι αυτοί βρίσκουν την ευκαιρία, πουλώντας τρέλα να κονομανε εις βάρος μας …

Ένα άρθρο από MEDIASOUP

Όπως βγαίνεις, αριστερά.

Τελικά οι αριστεροί είναι παιδιά.
Παιδιά εγκλωβισμένα στο βρακί της Αλέκας και τα καυλόσπυρα του Αλέξη.
Αθώα παιδιά.

Γι αυτό κάνουν σκανταλιές.

Όπως τώρα στις δημοτικές εκλογές, που έβγαλαν δήμαρχο Πειραιά τον Μιχαλολιάκο.

Πέραμα, Δραπετσώνα, Νίκαια, Κοκκινιά, Καμίνια, Τρούμπα, Ταμπούρια, κάβοι και παλαμάρια, σκάσανε μύτη με τα μοτοσακό και ψήφισαν υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας.

Σε περιφερειάρχη δεν τους έκατσε βέβαια, γιατί κατέβηκαν κι οι Αθηναίοι με αμαξάκια ή αμαξάρες, να ψηφίσουν τον Σοσιαλιστή.

Λίγο μπέρδεμα το θέμα, αλλά άμα παίζεις με κωλόπαιδα δεν ξέρεις πότε θα φας πέτρα.

Έβγαλαν δήμαρχο οι αριστεροί τον δεξιό και όλα είναι όπως πριν, αυτοί κομμουνιστές και οι δεξιοί καπιταλάρες.Κατανοητό αυτό από παιδιά.
Μπορεί να παρασύρθηκαν πάλι, να φάγανε με άλλους σοκοφρέτα, να παίξαν μπάλα με κωλόπαιδα, αλλά επέστρεψαν στα στέκια τους, σίγουρα πως των παλιόφιλων η αγκαλιά θα είναι σαν το αερόθερμο, στο on ακόμα.

Δεν είναι στο on, χεσμένα τα έχουν οι περισσότεροι, αλλά υπάρχουν κάτι γκαζιέρες που λέγονται ψευτοελπίδες και ανάβουν αμέσως μερικές φορές.

Θεμιτό, από τη στιγμή που δεν είναι παράνομο.

Είναι δύσκολο να παραδεχτείς ότι ευθυγραμμίζεσαι τόσα χρόνια με ένα μάτσο ρεμάλια, που ενώ εσύ μεγαλώνεις, αυτά παραμένουν παιδιά.
Έχεις ένα ιδεολογικό πράμα και κάπου πρέπει να το ακουμπήσεις.Ή να το εξαργυρώσεις με ένα 10% -σούμα βρακιά και καυλόσπυρα- στο Κοινοβούλιο, για τα παιδικά σου χρόνια ρε γαμώτο.

Όχι ότι κάποιοι δεν σκέφτηκαν να κόψουν μαχαίρι μαζί τους.Αλλά άμα είσαι άνεργος, Λαός και άφραγκος, πού να τραβιέσαι τώρα;

Σαν να έρχεται ξαφνικά επίσκεψη η γκόμενα που σου ΄φαγε τον άντρα, να μην έχεις να πληρώσεις τους λογαριασμούς που σ΄άφησε, και πριν την πλακώσεις στις τηγανιές σου δίνει τα κλειδιά ενός Cayenne λέγοντας «δικό σου, πάρτο».

«Ωρέ δε γαμιέται ο καριόλης;» σκέφτεσαι αμέσως και παίρνεις τα κλειδιά.

Άμα πουλήσεις το Cayenne καθάρισες και χέστηκες για το μαλάκα.

Άμα το πουλήσεις, αφού ποιος παίρνει Cayenne σήμερα, αλλά δεν το σκέφτεσαι.

Γιατί αυτά που τάζουν τα παιδιά του Κουκουσύριζα στον άνεργο Λαό και ιδεολόγο, Cayenne είναι, όμως αν ο ενήλικας σου λέει "δεν έχει ούτε ποδήλατο" μένεις με τα κωλόπαιδα επειδή είσαι στριμωγμένος και το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι να κάνεις καινούργιους φίλους.

Λες, παιδιά είναι, τι να γίνει;Με τα παιδιά πρέπει να έχεις υπομονή.
Θα σου σπάσουνε το βάζο, θα χαλάσουν την τηλεόραση, θα ξεράσουν στο σαλόνι κι εσύ δεν θα λυγίσεις.
Θα περιμένεις να μεγαλώσουν.

Αν δεν μεγαλώσουν όπως στην περίπτωση που εξετάζουμε σήμερα, αρχίζεις να ελπίζεις στους φίλους τους.
Όλο και κάποιος θα τους δώσει ναρκωτικά.

by Tsaousa

Διακαναλικό μνημόσυνο με μπόλικο sex!!!





O πρωθυπουργός μας, αυτός ο κύριος που μας κοιτάει στα μάτια και μας λέει αλήθειες, μας ρώτησε διακαναλικά τι προτιμάμε:
"Μνημόνιο ή χρεοκοπία;"Πέρυσι ο ίδιος κύριος, πάλι διακαναλικά έσκιζε τα ρούχα του και ορκιζόταν στα παιδιά του ότι "Λεφτά υπάρχουν", ότι "Δεν θα μπούν νέοι φόροι", ότι "Δεν θα υπάρξει πάγωμα μισθών και συντάξεων", αλλά οι αυξήσεις θα είναι όσο κι ο πληθωρισμός...
Μετά, ο ίδιος κύριος ορκιζόταν ότι καλύτερα να βγάλει κακό σπυρί στον ποπό του, παρά να βάλει τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ...
Αργότερα όμως έφτιαξε ο καιρός και πήγε μια βόλτα μέχρι το Καστελόριζο και με φόντο την παραλία μας είπε διακαναλικά ότι καλό είναι και το ΔΝΤ και δεν χάθηκε κι ο κόσμος βρε αδερφέ και υπομονή, θα υπάρξουν λίγο porno καταστάσεις μ' εμάς από κάτω, αλλά "αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, τουλάχιστον απόλαυσέ το"!!!
Και μετά ξαναβγήκε και μας είπε ότι πραγματικά το απολαμβάνει ο κόσμος και τον σταματάνε στον δρόμο και του ζητάνε "κι άλλο"...
Και μετά βγήκανε κάτι δημοσκοπήσεις για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, που δείχνουνε ότι ο κόσμος ετοιμάζει τώρα και γι'αυτούς hardcore sex και αποφάσισε να ξαναβγεί διακαναλικά να μας πει πάλι κάτι με ειλικρίνεια, με αξιοπιστία, με την κρυστάλλινη φωνή και το καθάριο βλέμμα.
Θέλει να μας ρωτήσει: "Μνημόνιο ή χρεοκοπία;"
Και περιμένει ότι το πόπολο θα ματατσιμπήσει και παρά το πένθος θα αποφασίσει ότι καλό είναι το "στις εννιά του μακαρίτη άλλον έβαλε στο σπίτι"

Τι να πω; Αν τσιμπήσουμε, ίσως και να το απολαμβάνουμε τελικά το γαμ...!!!by Κεντρί

ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΖΩΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΞ ....

Κριός: Ωραία, πάμε πάλι από την αρχή…

Ταύρος: Πεινάω… πιάσε την πίτσα…

Δίδυμοι: Μήπως είδες πουθενά το τηλεκοντρόλ?

Καρκίνος: Πότε παντρευόμαστε;

Λέων: Καλά ε; Δεν παίζομαι…

Παρθένος: Πρέπει να πλύνω τα σεντόνια

Ζυγός: Μου άρεσε, αν σου άρεσε…

Σκορπιός: Έχω την αίσθηση πως πρέπει να σε «λύσω»…

Τοξότης: Μη με πάρεις τηλέφωνο, θα σε πάρω εγώ

Αιγόκερως: Α! Έχεις και πιστωτικές;

Υδροχόος: Τώρα ας το δοκιμάσουμε και χωρίς ρούχα...

Ιχθύες: Πως είπαμε πως σε λένε;

Μοροζίνης.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ακυρώσεις τον πολιτισμό σου, να αμαυρώσεις τα μνημεία σου και να κηλιδώσεις την ιστορία σου. Όταν μάλιστα ζεις σε μια χώρα γεμάτη “αρχαία κοτρώνια”, δε σε πολυνοιάζει, σιγά, υπάρχει πληθώρα, όλο και κάποια θα μείνουν όρθια.

Ένας τρόπος είναι να μεταθέτεις τις ευθύνες σου στον “Στρατηγό Άνεμο”, κλαψουρίζοντας μπροστά στις κάμερες πως “Μερικά δέντρα κάηκαν”, ενώ στο φόντο του πλάνου η Αρχαία Ολυμπία έχει γίνει στάχτη. Αυτός είναι ένας ριζοσπαστικός τρόπος.

Υπάρχει και ένας άλλος, μεθοδικότερος. Μπορείς να περικόπτεις σταδιακά τα κονδύλια για τον πολιτισμό, να προκαλείς το κλείσιμο θεάτρων και θεατρικών βιβλιοθηκών, να αφήνεις αφύλακτους αρχαιολογικούς χώρους (γιατί δεν πληρώνεις μισθούς φυλάκων), να κλείνεις ανασκαφές, να μην δίνεις χρήματα για την δημοσίευση ευρυμάτων (που υπάρχουν, είναι σημαντικά, αλλά είναι κλειδωμένα σε αποθήκες, αδημοσίευτα), να αφήνεις απλήρωτους τους εργαζόμενους σε χώρους πολιτισμού. Να αφήνεις το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σου, την βιτρίνα σου δλδ, σε κατάσταση απαρχειωμένη, αρμόζουσα στην δεκαετία του ’50 από μουσειολογικής άποψης,  με ταμπελίτσες στην καθαρεύουσα δίπλα στα εκθέματα, μέχρι το σωτήριον ολυμπιακό έτος. Κατόπιν, να εκσυγχρονίζεις το μισό και να κόβεις όλος περηφάνεια την κορδέλα του “ολυμπιακού έργου”. Μπορείς να αφήνεις να ρημάζουν οι αρχαιολογικοί χώροι, να στέκουν ερηπωμένοι και θλιβεροί χωρίς οδηγούς, χωρίς ξεναγούς, αφιλόξενοι προς όσους, παρ’όλα αυτά, επιμένουν να τους επισκέπτονται.

Αφού τα κάνεις όλα αυτά, το ότι στέλνεις τα ΜΑΤ να ρίξουν χημικά μες το πιο σημαντικό σου αρχαίο μνημείο, σχεδόν μοιάζει πταίσμα. Το ότι αμολάς τους γκεμπελίσκους σου σε έναν αγώνα δηλώσεων και κόντρα-δηλώσεων, με στόχο να δικαιολογήσουν τα ασυμάζευτα, ψελλίζοντας ανοησίες για το διεθνές κύρος της χώρας και τον τουρισμό, είναι το φυσικό ένδυμα της βέβηλης αυτής πράξης σου.

Η ουσία είναι πως η προσέγγιση και η λογική του καθενός μας εξαρτάται από το περιεχόμενο που δίνουμε στην έννοια του πολιτισμού και της ιστορίας. Αν για μας ιστορία και πολιτισμός είναι καλά για τα μουσεία και τα σχολικά εγχειρίδια και η ζωή μας είναι αλλού, τότε προφανώς αποτελούν προσβολή οι συμβασιούχοι που διαμαρτύρονται στην Ακρόπολη, το πανώ του ΚΚΕ στον Παρθενώνα ή το φώτοσοπ του Focus. Τα μνημεία μας (μας;) και η ιστορία μας (μας;) αποτελούν περγαμηνές που διαθέτουμε για να καμαρώνουμε στους ξένους και να αυτοΐκανοποιούμαστε όταν μας πιάνουν εθνικές μοναξιές. Άρα είναι καλά να βρίσκονται στο ντουλάπι αποθηκευμένα: να τα ξεσκονίζουμε μια φορά το μήνα και να τα βγάζουμε από το ντουλάπι μια φορά το χρόνο, όταν έχουμε ξένους για να κάνουμε φιγούρα: όπως τα κεντητά σεμεδάκια της γιαγιάς, οι πορσελάνες της μαμάς και τα καλά μας παπούτσια. Δεν είναι καθημερινότητα, είναι ένας τύπος, άλλο ένα bullet point στο βιογραφικό μας, το πιο flashy μάλιστα. Όπως έχω εγώ το πτυχίο Αρχαιολογίας: κορνιζομένο, καλά ξεσκονισμένο, αλλά τελικά το ψωμάκι μου το βγάζω κάνοντας κάτι εντελώς άσχετο.

Για πολύ λίγους ανθρώπους, νομίζω, ο πολιτισμός και τα μνημεία είναι ζωντανοί οργανισμοί που ζουν μαζί μας -ή μάλλον ζούμε μαζί τους. Λίγοι άνθρωποι νιώθουν αληθινή συγκίνηση όποτε πάνε στον Παρθενώνα και βολτάρουν ανάμεσα στο Ερέχθειο και το ναό της Νίκης. Είναι εκείνοι οι λίγοι που πάνε συχνά, όχι εκείνοι που “πήγαν μια φορά με το σχολείο”. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, ένιωσαν πως το μνημείο είναι ζωντανό, όταν το είδαν να συμμετέχει στην κινητοποίηση αληθινών ανθρώπων που αγωνίζονται για το ψωμί και τη δουλειά τους. Τι μας θυμίζει άλλωστε αυτό το συγκεκριμένο μνημείο: το μέτρο της Αρχαίας Αθήνας, την ισορροπία, τη λογική, το δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτό το δημοκρατικό πολίτευμα, βάση του οποίου είναι το Σύνταγμα που πλέον “αποθανέτω η ψυχή του μετά των αλλοφύλων”.

Αν το βλέπεις έτσι το μνημείο, ζωντανό, παλλόμενο, αναπνέον -τότε μάλλον θα κατάλαβες πως το έπιασε δύσπνοια, όταν του έριξαν χημικά οι μαντραχαλάδες που το άλωσαν από την Κερκόπορτά του σήμερα το πρωί. Και θα το είδες που δάκρυσε: δεν ήταν από τα χημικά, ήταν επειδή το έπιασε απελπισία για τη δημοκρατία που συμβολίζει και που λέει πλέον να την βάλει στη φορμόλη, μια και καλή.

Τα πάντα είναι σχετικά. Για όσους έχουν αποφασίσει να υπηρετούν τις αγορές, τους ρυθμούς ανάπτυξης και τους τραπεζίτες, ο Παρθενώνας είναι ένα απαραίτητο αξεσουάρ για το προφίλ τους, ένα ωραίο και πιασάρικο trademark για να διαφημίζουν την sea&sun Greece with moussaka στους χρυσοφόρους τουρίστες: πλην όμως αναλώσιμο. Άμα περάσει η μπογιά του (ή άμα σκάσει το μάρμαρο από τα πολλά χημικά), θα βάλουν άλλο pin στο πέτο.

Δεν είναι σήμερα που συνέβη η αμαύρωση του πολιτισμού στην Ελλάδα: αυτό που συνέβη σήμερα ήταν το κερασάκι στην τούρτα της πολιτικής υπονόμευσης και σαμποτάζ του πολιτισμού, που επικρατεί εδώ και πολλά χρόνια. Ψάξε να βρεις πόσα λεφτά δίνει αυτό το κράτος από τον προΰπολογισμό του στο ΥΠΠΟ και κάνε μετά την σύνδεση με τα ασυντήρητα μνημεία, τους απλήρωτους φύλακες, τα θέατρα που κλείνουν και τους συμβασιούχους αρχαιολόγους. Makes sense, huh? Και μετά μας πείραξαν τα πανώ και το λουκέτο στην Ακρόπολη; Ποιος έβαλε πρώτος το λουκέτο αλήθεια;

===================

Και δηλαδή σοβαρά τώρα: ένας απλήρωτος επί 24 μήνες αρχαιολόγος που στο διάολο θες να πάει να διαδηλώσει για να απαιτήσει τα δεδουλευμένα του και το δικαίωμά του σε αξιοπρεπή εργασία;

Όσο υπάρχουν πίθηκοι....

Είμαι ζωντανός, είμαι υγιής, έχω να φάω. Έχω πόσιμο νερό, ένα ασφαλές μέρος να κοιμάμαι κι έναν άλλον πίθηκο να σφίγγω στην αγκαλιά μου. Όταν βρέχει κρυώνω. Όταν βγάζει ήλιο ζεσταίνομαι. Ξέρω να ανάβω φωτιά και να χρησιμοποιώ εργαλεία. Ξέρω να στέκομαι όρθιος. Μπορώ να κινούμαι, να γνωρίζω καινούργιους πιθήκους και να κρατάω επαφή με τους παλιούς. Μπορώ να μιλάω. Είμαι ελεύθερος να επιλέξω αν θα το κάνω ή όχι. Και πότε.

Είμαι ένας απολύτως φυσιολογικός πίθηκος. Πιο άτριχος από τα ξαδέλφια μου στα δέντρα και πιο σκεπτόμενος. Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Συχνά ονειρεύομαι ότι δεν είμαι πια πίθηκος. Ότι είμαι κάτι άλλο, κυρίαρχο και εκλεκτό. Κάτι σπουδαίο. Δεν είμαι ο μόνος βέβαια, αφού όλοι οι πίθηκοι έχουμε την τάση να φαντασιώνουμε κάτι παρόμοιο. Όπως έχουμε την τάση να μαζευόμαστε σε ομάδες, να μιμούμαστε ο ένας τον άλλον, να συναγωνιζόμαστε για το προνόμιο της αναπαραγωγής, να συσσωρεύουμε καρπούς για το χειμώνα και να ξεψειριζόμαστε στον ελεύθερο χρόνο μας. Υποθέτω ότι είναι στη φύση μας να το κάνουμε.

Μια φύση που δεν χάνουμε την ευκαιρία να απαρνηθούμε, προτάσσοντας σαν επιχείρημα τα επιτεύγματα του πολιτισμού που οικοδομήσαμε ανά τους αιώνες. Είμαστε οι μοναδικοί πίθηκοι που έχτισαν ποτέ πυραμίδες, πάτησαν στο φεγγάρι και στοιχημάτισαν στο χρηματιστήριο. Είμαστε οι μοναδικοί πίθηκοι που μπορούν να τρώνε πίτσα και να παρακολουθούν τηλεόραση ταυτόχρονα. Είμαστε οι μοναδικοί πίθηκοι που έχουν αποκτήσει τη δυνατότητα να εξοντώνουν ολοκληρωτικά οτιδήποτε αμφισβητεί την υποτιθέμενη ανωτερότητα τους.

Άρα αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε για να μας ανήκει. Λογικό άλμα. Αφελές όσο και επικίνδυνο. Και ταυτόχρονα θεμελιώδες για την ύπαρξη οποιουδήποτε συστήματος κοινωνικής οργάνωσης και παραγωγής αξιών έχουμε δημιουργήσει μέχρι σήμερα. Οποιουδήποτε θρησκευτικού, ιδεολογικού, οικονομικού ή πολιτισμικού πλαισίου έχουμε αποδεχτεί ως κάτι φυσικό, δεδομένο και αναπόδραστο. Ενώ στην πραγματικότητα είναι κάτι εφήμερο και τεχνητό, κατασκευασμένο από πιθήκους που νομίζουν ότι δεν είναι πίθηκοι. Και που πιστεύουν ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να ασκούν εξουσία ο ένας στον άλλον, παριστάνοντας τους θεούς. Αυτό κι αν είναι λογικό άλμα…

Η αλήθεια είναι ότι όσο και να αψηφούμε την ταπεινή βιολογική μας προέλευση, παραμένουμε ανήμποροι να ανατρέψουμε τους νόμους της φύσης. Τους μοναδικούς νόμους που είναι πραγματικά αμετάκλητοι και απαράβατοι, και που τέθηκαν σε ισχύ χωρίς τη βοήθεια απεσταλμένου. Τους νόμους που μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε φθαρτοί, προσωρινοί και άρα σε καμία περίπτωση ιδιοκτήτες του κόσμου που μας περιβάλλει. Τους νόμους που μας ωθούν να εξελισσόμαστε, επαναπροσδιορίζοντας διαρκώς την πορεία μας ως είδος. Μέχρι να πάψουμε πλέον να είμαστε πίθηκοι ή μέχρι να καταφέρουμε να αφανιστούμε.

Όσο υπάρχουν πίθηκοι, οι ζωές μας θα συνεχίσουν να περιστρέφονται γύρω από τις προτεραιότητες που εμείς θέτουμε, και που τις περισσότερες φορές είναι εντελώς ανεξάρτητες από τις αντικειμενικές συνθήκες που μας επέτρεψαν να φτάσουμε ως εδώ. Όσο υπάρχουν πίθηκοι, οι κινητήριες δυνάμεις που διαμορφώνουν την ύπαρξη μας θα σχετίζονται με αλαζονικές όσο και ανυπόστατες πεποιθήσεις για το θέλημα του Θεού, το μεγαλείο του έθνους, το χρώμα του χρήματος και  το δίκιο του εργάτη. Εκτός αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αναθεωρήσουμε εκ βάθρων τα πρότυπα της κοινωνίας μας, γκρεμίζοντας σαθρές δομές και χτίζοντας νέες που θα καθορίζονται από τις ανάγκες όλων μας. Αλλά τότε βέβαια δεν θα είμαστε πια πίθηκοι. Θα είμαστε κάτι άλλο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι στην αργή και βασανιστική εξελικτική μας πορεία πάντοτε υπήρχαν δύο κύριες κατηγορίες πιθήκων:

1) Αυτός που μαζεύει όσους περισσότερους καρπούς μπορεί για την πάρτη του, κλέβει τους καρπούς των άλλων, σφετερίζεται την εξουσία με δόλο, ασκεί βία για να  επιβληθεί και γενικά δε νοιάζεται καθόλου αν οι υπόλοιποι πίθηκοι ζουν ή πεθαίνουν.

2) Αυτός που συνεργάζεται ισότιμα με τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας, μοιράζεται τους καρπούς που βρίσκει μαζί τους, προασπίζεται το κοινό συμφέρον και δείχνει σεβασμό στο περιβάλλον.

Ο πρώτος πίθηκος έκανε περιουσία, απέκτησε θεσμική υπόσταση κι εξελίχθηκε σε ευαγγελιστή του δόγματος της ελεύθερης αγοράς. Ή οποιουδήποτε άλλου δόγματος του επιτρέπει να χειραγωγεί τα πλήθη και να απολαμβάνει προκλητικά προνόμια σε βάρος των υπολοίπων.

Ο δεύτερος πίθηκος έγινε άνθρωπος.
(Δεν γνωρίζω ποιος έγραψε το παραπανω άρθρο..)

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΓΥΡΤΕΙΑ !...

Σαν τους παλιούς αλμπάνηδες και τους κομπογιαννίτες, οι φωστήρες του σαμαρέϊκου επιχειρούν να εξαπατήσουν και να ποδηγετήσουν τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων, στην …αντιμνημονιακή ψήφο ! Λες κι αυτοί είναι ηλίθιοι και δεν αντιλαμβάνονται ή λες κι η νΝΔ, είναι …κατά του μνημονίου !...
Μέχρι σήμερα, όπως έχει γίνει αντιληπτό, οι λεπτομέρειες του λεγόμενου οικονομικού προγράμματος του Σαμαρά, δεν έχουν βγει παρά έξω και μόνο μια επιλεκτική συνθηματολογία, αφοριστικής υφής, έχει, μεθοδικά, κυκλοφορήσει, για εσωτερική και μόνο κατανάλωση, (στας Ευρώπας, βέβαια, ο αντωνάκης, άλλα λέει κι άλλα πράττει, στεκόμενος σούζα στους πατέρες του μνημονίου, δηλαδή, τους ηγέτες του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος…).

Για να ξεσκεπάσει, κανείς, τη νέα, χοντροκομμένη, απόπειρα της αιώνιας Δεξιάς, να εξαπατήσει το εκλογικό σώμα, εν όψει του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν χρειάζεται να εντρυφήσει, καν, στις σελίδες των οικονομικών της θέσεων και να αποκωδικοποιήσει τις φκιασιδωμένες διαπιστώσεις και τις μαγικές συνταγές για την …ταχύρρυθμη εκμηδένιση του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Αρκεί να σταθεί σε μια εξέλιξη, μόλις χθεσινή, και να δει με προσοχή δύο δηλώσεις που έγιναν.

Υπήρξε, κατ΄ αρχήν, μια ραδιοφωνική συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη, ο οποίος εξέφρασε την άποψη πως θα μπορούσε και θάπρεπε να γίνει μια επαναδιαπραγμάτευση κάποιων όρων του μνημονίου, έτσι ώστε να υπάρξει επιμήκυνση του χρόνου μείωσης του ελλείμματος, κάτι που θα σήμαινε τη λήψη πιο ήπιων περιοριστικών μέτρων…
«Η επαναδιαπραγμάτευση του όρου του Μνημονίου για τη μείωση του ελλείμματος είναι ότι ενδεχομένως χρειάζεται να γίνει με ηπιότερους ρυθμούς και σε μακρύτερο χρόνο» υπογράμμισε ο κ. Καστανίδης και έκανε λόγο για «εμμονή της Ευρώπης» στη μείωση του ελλείμματος μέχρι το 2013, κάτι που οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση.

Αμέσως, η Ρηγίλλης, με δήλωση του εκπροσώπου της Π. Παναγιωτόπουλου, έδειξε τη χαρά της για το ό,τι «το ένα μετά το άλλο, τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υποχρεώνονται να παραδεχθούν ότι χρειάζεται “επαναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου», ενώ επίσης διευκρινίζει ποια είναι η βασική της ένσταση για το μνημόνιο, διερωτώμενη : « όταν, λοιπόν, η ίδια η κυβέρνηση -έστω και αργοπορημένα- διαπιστώνει τα δραματικά αδιέξοδα της πολιτικής του Μνημονίου, γιατί κατηγορεί τη Ν.Δ., που ζήτησε από τον Ελληνικό λαό να στείλει μήνυμα για την καταδίκη αυτής της πολιτικής και για την ανάγκη να αλλάξουμε αμέσως πορεία ;».Δηλαδή, με τον πλέον επίσημο τρόπο, η Ν.Δ. παραδέχεται και ομολογεί πως η εναντίωσή της στο μνημόνιο δεν έγκειται στην ουσία του, αλλά στα διαδικαστικά, όπως π.χ. στο πόσο γρήγορα θα προσεγγιστούν οι στόχοι του και επικροτεί (έμμεσα πλην σαφώς…) την προοπτική επιμήκυνσης της διαδικασίας (που λέει ο Καστανίδης), με πιο ήπια μέτρα.

Τα ζητήματα που προκύπτουν είναι, τουλάχιστον, τρία :

1. Πόσο αντιμνημονιακή είναι αυτή η θέση και πόσο δίνει το δικαίωμα στη Ν.Δ. να εμφανίζεται ως ο αντιμνημονιακός πόλος, καλώντας και τους άλλους ενάντιους στο μνημόνιο, σε συστράτευση την προσεχή Κυριακή, όταν είναι ολοφάνερο, πως πρόκειται για θέση και στάση ψεύτικη και παραπλανητική, δηλαδή …μαϊμού !
2. Πόσο πρωτοπόρα είναι στο άνοιγμα του θέματος των όρων του μνημονίου, όταν ο πρώτος που μίλησε για “επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών όρων του Μνημονίου” και μάλιστα προεκλογικά, ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στην περιβόητη διακαναλική συνέντευξή του, κάτι που αναγκάζεται ν΄ αναφέρει κι ο Παναγιωτόπουλος στη δήλωσή του ;
3. Πως μπορεί να επικροτεί τη θέση Καστανίδη για επιμήκυνση του χρόνου μείωσης του ελλείμματος, πέραν του 2013, όταν ο ίδιος ο Σαμαράς και οι οικονομικοί του φωστήρες, μας έχουν ζαλίσει με τη (μαγική) συνταγή του μηδενισμού του ελλείμματος σε 18. μόλις, μήνες ;

Γενικό συμπέρασμα ; Μα, το ό,τι, με τη λογική της νΝ.Δ., αντιμνημονιακές δάφνες θα μπορούσε να διεκδικήσει και η κυβέρνηση και ειδικά ο Γ. Παπανδρέου, που πρώτος έβαλε το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης και μάλιστα με ποιο πειστικό τρόπο, μιας κι είναι αυτός που διαμορφώνει τις εξελίξεις και τα γεγονότα και δεν τα σχολιάζει απλά και μάλιστα με κουτοπονηριά και λαϊκίστικες μεθόδους.
Μόνο που ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, δεν είναι αλμπάνηδες, ούτε κομπογιαννίτες !...
www.logoplokies.blogspot.com

Γάμος στον παράδεισο ......

Ένα νεαρό ζευγάρι, πολύ ερωτευμένο, αποφασίζει να παντρευτεί, όταν την τελευταία νύχτα πριν τον γάμο, συμβαίνει ένα τραγικό ατύχημα και σκοτώνονται.

Βρίσκονται προ των πυλών του Παραδείσου, να συνοδεύονται από τον Αγιο Πέτρο.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο νεαρός συναντιέται με τον Πέτρο και του λέει:
-Αγιε μου, η αρραβωνιαστικιά μου και εγώ είμαστε πολύ ευτυχισμένοι εδώ στον Παράδεισο.
Όμως, μας έχει λείψει πολύ η όλη διαδικασία, η τελετή του γάμου.
Είναι δυνατόν, για κάποιον που ζει στον Παράδεισο να παντρευτεί κάποιον άλλον;

Ο Αγιος Πέτρος τον κοιτάζει καλά και του λέει: - Λυπάμαι πολύ.
Ποτέ ξανά δεν έχω ακούσει κάποιον άλλον να θέλει να παντρευτεί μέσα στον Παράδεισο.
Πολύ φοβάμαι ότι αν το θέλετε πολύ, θα πρέπει να μιλήσετε με τον Παντοδύναμο Θεό.
Μπορώ να σας κλείσω ένα ραντεβού σε δυό βδομάδες από σήμερα.
Έφτασε η ημέρα του ραντεβού και οι δυό νέοι παρουσιάζονται εμπρός στον Παντοδύναμο.
Του αναφέρουν το αίτημά τους.

Ο Κύριος τους κοιτάζει σιωπηλά, σκέφτεται προβληματισμένα και τους λέει:
Ελάτε σε πέντε χρόνια από σήμερα. Εάν ακόμη θέλετε να παντρευτείτε, τότε θα σκεφτώ την επιθυμία σας

Πέντε χρόνια αργότερα, το ζευγάρι εμφανίζεται και πάλι.
Η επιθυμία τους είναι ακόμη ζωντανή.
Η εντολή του Θεού είναι ίδια: Σε πέντε χρόνια, θα παρουσιαστείτε πάλι
εμπρός μου.
Τότε θα το συζητήσουμε και πάλι.
Την τρίτη φορά, το ζευγάρι εμφανίζεται και πάλι στον Θεό.
Ακόμη επιθυμούν να έρθουν σε κοινωνία γάμου.

Εντάξει λοιπόν. Μπορείτε να προβείτε σε γάμο.

Αυτό το Σάββατο, στις 6.30 το απόγευμα, θα τελεστεί μια υπέροχη τελετή γάμου στην Κεντρική Εκκλησία του Παραδείσου.
Αφήστε τις λεπτομέρειες σε μένα.
Ο γάμος ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Όλοι οι καλεσμένοι ομολόγησαν ότι η νύφη ήταν πανέμορφη.
Όλοι οι γνωστοί και μη, ήταν παρόντες στην τελετή.
Ο Μωυσής έφερε σπάνια λουλούδια από τον Νείλο Ποταμό, ο Νώε έφερε σπάνια ορυκτά από την Μεσσοποταμία και
οι μαθητές του Ιησού έκαναν μερικά θαύματα για να εντυπωσιάσουν τους παρευρισκόμενους.
Ακόμη και ο Γκάντι εμφανίστηκε, έμεινε μόνο για λίγο και φορούσε τα πιο καλά του ρούχα.
Όμως, το μαντέψατε.... Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα το παντρεμένο ζευγάρι, κατάλαβαν ότι έκαναν ένα φοβερό λάθος.

Απλά, δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να ζουν παντρεμένοι. Έτσι, αποφάσισαν να κλείσουν ένα ακόμη ραντεβού με τον Θεό, για να του ζητήσουν ένα διαζύγιο στον Παράδεισο.
Όταν ο Παντοδύναμος Θεός άκουσε το νέο αίτημά τους, βγήκε απο τις χλαμύδες του.
Τους κοίταξε με ένα ανάμεικτο, γεμάτο οίκτο, αυστηρότητα, και απογοήτευση, βλέμμα και τους είπε:
- Μα, είσαστε σοβαροί επιτέλους ή αστειεύεστε;

Μας πήρε δέκα χρόνια να βρούμε ένα παπά που να έχει ανέβει στον παράδεισο, για να σας παντρέψει!!!!
Μπορείτε να φανταστείτε πόσο καιρό θα μας πάρει να βρούμε δικηγόρο!!!

Ύμνος στους Αριστερούς ....

Διαβάζω από προχτές ότι οι Αριστεροί πάσης φύσης, ετοιμάζονται να ψηφίσουν υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας την Κυριακή.

Όχι ότι μου κάνει εντύπωση, μια ζωή προδότες της ιστορίας, του λαού, του κόμματος και του εαυτού τους ήταν, αλλά είναι και μαλάκες και τους αρέσει να το φωνάζουν.

Ρε παπάρα, ψήφισε τον πούστη τον ακροδεξιό (οι δεξιοί μόνο ακροδεξιοί είναι) και κάντο γαργάρα.
Αφού είσαι τσογλάνι και το ξέρουμε, τι το υπενθυμίζεις συνέχεια;
Κάνεις πάρτι με τη μαλακία από τότε που ανακάλυψες τον Τρότσκι, τον Λένιν, τον Μαρξ, τον Έγκελς, τον Ντρίξτον, τον Φονς, τον Αϊκακ.

Ήρθε ο βλάχουρας ο Έλληνας να το παίξει Κομμουνιστής.
Δε λέω για τώρα, κι από παλιά μιλάω.
Πώς κατάφερε να συνδέσει τη στέπα με τη Στούπα της Καλαμάτας, μόνο η πούτσα του το ξέρει.

Αφού ρε κωλόβλαχε στο μυαλό σου δεν χώρεσαν ποτέ απλούστερα πράγματα, είναι δυνατόν να έχεις κατανοήσει το μανιφέστο;

Αφού είσαι Έλληνας μπουρτζόβλαχος και Καραγκούνα κουνιστή, έχεις κάνει την Αθήνα ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ και θα ψηφίσεις για να παραμείνει μπουρδέλο, γιατί αυτό είναι το περιβάλλον που καταλαβαίνεις.

Αφού ρε μαραμένο αρχίδι, είσαι κατά του μνημονίου απαιτώντας να ξαναγυρίσουμε στη δραχμή και να μην πληρώσουμε κανένα χρέος, μπαταχτσής από κούνια μωρή λουλού και το πουλάς για ιδεολογία.

Αφού ρε μουνάκι αξύριστο, θα ψήφιζες ΠΑΣΟΚ αν δεν σου κόβανε τα επιδόματα και του κώλου τα μουνόπανα που σου πληρώνανε τόσα χρόνια στην πλάτη των άλλων.

Αφού ρε ξεχειλωμένε κώλε, είσαι χειρότερος από τους ακροδεξιούς που θα ψηφίσεις γιατί τραβάς όπου σε πάει ο άνεμος με τον καταπιόνα ορθάνοιχτο να φας κάνα κοψίδι κι εκεί ξεχνάς και μάνα κι αδελφό και Μαρξ και Λένιν και της γυναίκα σου τον μούνο.

Παλιόπουστα, καριόλη Αριστερέ, η Ελλάδα αν βρίσκεται ακόμα στα σκατά σε σένα το χρωστάει.
Πάντα τρικλοποδιές της έβαζες με του μυαλού σου τον απόπατο.

Αφού ρε μίασμα της Μεσογείου, δεν έχεις μυαλό ούτε κορδόνια για να δέσεις, γιατί γαμάς το σύμπαν; Γιατί υπάρχεις;

Σιχαμένο κωλάντερο, έφτιαξες μια κοινωνία τίγκα στους ναρκομανείς, στις άρρωστες πουτάνες, στα κακοποιημένα αδέσποτα, και στις χωματερές των σκουπιδιών από τα χιλιόμετρα κωλόχαρτα σου.

Ναι ρε, εσύ την έφτιαξες αυτή την κοινωνία, με τις αλλαξοκωλιές σου μια ζωή με φασιστόμουτρα.
Με το να γλείφεις τους εμετούς τους για να μη χάσεις μια θερμίδα ύπαρξης.
Πουλημένο ρεμάλι, υπάνθρωπε, υπέλληνα, καριόλη της μάνας σου, τσογλάνι του πατέρα σου, της γειτονιάς ρουφιάνε, ούτε η κουράδα του σκύλου σου που δεν έσκυψες ποτέ να μαζέψεις από το δρόμο δεν σου αξίζει για να φας.

Ψήφισε ρε αρχίδι δεξιούς, κάνε τους και κυβέρνηση ξανά, να φας 8 μνημόνια και τα 8 στον κώλο.

Η επανάσταση δεν τέλειωσε ακόμα.
Θα τελειώσει όταν σε καταπιεί η ιστορία.

by itsaousa.blogspot.com

Οδηγίες προς Ναυτιλομένους μαθητές!

Δεν είναι καθόλου τυχαία η γενίκευση οτι οι καθηγήτριες είναι ΣΚΥΛΕΣ και οι καθηγητές ΜΑΛΑΚΕΣ! Αυτή είναι κατα κόρον οι πιο συνηθισμένοι χαρακτηρισμοί των καθηγητών από τους μαθητές. Σε αυτό το θέμα θα αναφερθώ πως να συμπεριφερθείτε στις σκύλες όταν μιλάτε στο μάθημα.

Μετά από χρόνια εμπειρία σε Γυμνάσιο και Λύκειο στους διαδρόμους από σκύλες, σας γράφω τα συμπεράσματα μου για να μαθαίνετε οι νεώτεροι και να προσέχετε οι παλαιότεροι.

Είστε στο μάθημα και σας ρωτάει ο συμμαθητής σας κάτι, από ευγένεια και μόνο ΟΦΕΙΛΕΤΕ να απαντήσετε αλλιώς θα είστε αγενείς. Απαντάτε λοιπόν κανονικά στον συμμαθητής σας αλλά σας παίρνει χαμπάρι η καθηγήτρια. Μιλάμε για καθηγήτριες που δεν έχουν νευρικό κλονισμό με την καλημέρα. Η καθηγητρία επειδή είναι γυναίκα διαθέτει το μητρικό ένστικτο, την μητρική φροντίδα γι αυτό και θα έχετε κάμποσες ευκαιρίες...Τα βήματα που ακολουθεί Η ΣΚΥΛΑ είναι τα εξής:

Α) Εκπαιδευτικό τακ
Αυτό σημαίνει οτι σας έχει πάρει είδηση, αλλα δεν σας κάνει προσωπική παρατήρηση, απλά αναφέρετε γενικά χωρίς να σας κοιτάξει και χωρίς να αναφέρει το όνομα σας... Οπότε συνεχίζετε παρά την αγένεια της καθηγήτριας να σας διακόψει...

Β) Ειρωνικό Σχόλιο
Εδώ θα πει μία ατάκα τύπου «Τα ξέρεις και μιλάς; Αν είναι να σηκωθείς να τα πεις εσύ» επειδή έχω παρατηρήσει πως κάποιοι μαθητές σε αυτό το γραφικότατο σχόλιο χαχανογελάνε αν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία να βάλετε κομπρέσες στον κώλο σας γιατί πάσχετε από κρυοκολίτιδα. Για δεύτερη φορά η καθηγήτρια σας διέκοψε, επειδή όμως εσείς δεν είστε αγενείς προς τον πλησίον, δηλαδή τον συμμαθητής σας ΟΦΕΙΛΕΤΕ να του απαντήσετε, μην τα ξαναλέμε!

Γ) Επίπληξη με αγριεμένο ύφος
Σε αυτό το σημείο είναι που αρχίζει να φορτώνει και απειλεί με ωριαία απουσία ή ένα καφεδάκι με την διευθύντρια. Από την αντίδρασή σας εξαρτάται αν θα υπάρξει και άλλη ευκαιρία. Το σχολίο «μα κυρία δεν μιλήσα» απο την στιγμή που σας έχει δει είναι ηλίθειο, οπότε συνισταται το κατέβασμα της κεφαλής, αυτό ερμηνεύεται ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ φυσικά από την καθηγήτρια ως παραδοχή της ενοχής..Χέστε την!!!
Με την ευκαιρία όσον αφορά το Κατέβασμα της κεφαλής, συνίσταται επι παντός καιρού ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΠΡΟΣΤΙΝΟ ΘΡΑΝΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΔΡΑ. Ειδικά όταν στην καθηγήτρια λείπουν τα μπροστινά δόντια ή εχει μεγάλα κένα όπως ο Π. Φιλιππίδης διότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως τα δόντια αυτά συγκρατούν τα σάλια, εκτός αν είστε phyco και γουστάρετε το φτύσιμο. Επίσης συνίσταται για λόγους φτυσίματος αλλά και ασφάλειας των οφθαλμών σας οταν έχετε ΥΠΟΝΟΙΑ οτι η καθηγήτρια φοράει μασέλα.
Αν δεν σας έχει πετάξει ως εδώ με βολέ από το παράθυρο σαν να ταν ο Κασίγιας, έρχεται το τέλος σας αδέρφια...

Δ) Δυϊσμός
Εδώ θα θα συναντήσετε δύο μυθολογικά τέρατα σε ένα...Την Σκύλα και την Χάριβδη!
Εσείς λοιπόν δεν έχετε ολοκληρώσει με τον συμμαθητή σας την συζήτηση επειδή η καθηγήτρια είναι αναίσθητη και δεν μπορεί να καταλάβει την σοβαρότητα της υπόθεσης. Είναι η στιγμή που θα διακόψει τον μαθητή "Α" που παπαγαλίζει την μετάφραση απο τον Θουκυδίδη και θα αρχίζει να τσιρίζει σε εσάς έχοντας πεταχτεί τα μάτια εξώ, οι φλέβες του λαιμού της να διαγράφονται μία μία και να πετάει λάσπες προς το πρόσωπό σας οτι μιλάτε συνεχώς. Σημείωση:  Ο μαθητής Α ως σωστός παπαγάλος του εκπαιδευτικού συστήματος μπορεί να ανοίξει την μετάφραση να την δει.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να βγείτε έξω. Όχι επειδή θα σας το πει η καθηγήτριά σας αλλά για την δικιά σας σωτηρία...

Ελπίζω να ζησετε...Και μην ξεχνάτε μαθητής χωρίς να χει πάρει ΑΠΟΒΟΛΗ δεν ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΜΑΘΗΤΗΣ!

Με εκτίμηση,
Η παρούσα του διαδρόμου
by tsaxpina

ΘΕΡΜΑΙΝΟΜΕΝΗ ΠΙΣΙΝΑ!!!!!!

Η ΑΠΟΛΥΤΗ...

Επικήδειος λόγος.

Το τι έχω ακούσει για εμάς τους απέχοντες δε λέγεται. Απίστευτοι αφορισμοί και μπινελίκια από τους μειοψηφήσαντες. Πολύ δημοκρατική στάση. Σας βγάζω το καπέλο. Μας αποκαλέσατε ηλίθιους, βλάκες, ανεγκέφαλους, καφενεία, καναπεδάτους, ανόητους, γελοίους, άχρηστους, και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. 

Επίσης άκουσα ότι έχασα το δικαίωμα της γνώμης και της άποψης, επειδή δεν πήγα να ψηφίσω την ''Δημοκρατία" σας, την οποία μάλιστα μερικοί ανιστόρητοι τολμούν να συγκρίνουν με την Δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας. 

Για σταθείτε ρε μάγκες, για κουλάρετε ρε τρισμέγιστοι πολιτικάντηδες. Για ποια Δημοκρατία μιλάτε; Πόσο μικρονοϊκοί είστε όταν μπερδεύετε τη δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας με τη σημερινή ''τραβεστί'' δημοκρατία, και όταν αποκαλείτε ηλίθιους καναπεδάτους και αδιάφορους  αυτούς που απείχαν (δηλαδή την πλειοψηφία). 

Καιρός λοιπόν να μάθετε δυο πραγματάκια που η κομματική στρούγκα σας έκανε να ξεχάσετε.  Δώστε λοιπόν βάση και ακούστε προσεκτικά. Το σημερινό μας πολίτευμα είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία (republic και όχι democracy ) η οποία προέρχεται από το σύστημα Γουεστμίνστερ. Γι αυτούς που δεν το γνωρίζουν τους ενημερώνω ότι το σύστημα Γουεστμίνστερ είναι ένα δημοκρατικό(;;) κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης που διαμορφώθηκε από το Βρετανικό σύστημα, όπως λειτουργεί αυτό στο παλάτι του Γουεστμίνστερ, την έδρα δηλαδή του Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου. 

Μιλάμε δηλαδή για μια δημοκρατία πόρνη και ένα σάπιο ξενόφερτο πολιτικό σύστημα που εξυπηρετεί τους σκοπούς της ολιγαρχίας. Δεν είναι τυχαίο ότι εφευρέθηκε από κρετίνους Άγγλους με μόνο στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των επιδιώξεων του παλατιού και της αυλής του. 

Αυτή τη ''Δημοκρατία'' ψηφίσατε. Απ΄ αυτή τη ''Δημοκρατία'' απείχα. Αν θέλετε λύσεις για να χτυπήσετε το σύστημα ψάξτε να τις βρείτε στους αγώνες και στους δρόμους και όχι στις κάλπες του Καλλικράτη, που μόνο στόχο έχει την κατάτμηση της Ελλάδας και το χωρισμό της σε προτεκτοράτα των ισχυρών του χρήματος. Ψάξτε να τη βρείτε στις αυθόρμητες λαϊκές εξεγέρσεις και όχι στις κατευθυνόμενες πορείες των εργατοχαφιέδων. Η ''Δημοκρατία'' σας βρώμισε πλέον. Σάπισε. Και αν δεν την αλλάξετε, σύντομα θα σας αλλάξουμε τα πρέκια. Εμείς οι απέχοντες. Αυθόρμητα, αβίαστα, και αβασάνιστα, χωρίς τις κομματικές ταμπέλες που χρόνια τώρα μας αναγκάζετε να φοράμε σαν τροκάνια στο λαιμό υπάκουων προβάτων. 

Είναι ο επικήδειος λόγος  της δημοκρατίας σας , γραμμένος από ένα φτωχό και ασήμαντο βιοπαλαιστή που ενίοτε αλλάζει πρέκια σε δημοσιογραφικές πόρνες, καθεστωτικούς νταβάδες, αυτιστικούς αρχηγούς κομμάτων, και αδέσποτων κομματόσκυλων. Το θέμα της αποχής έκλεισε οριστικά για εμένα. Εις τόπον χλοερόν, εις τόπον αναπαύσεως και αναψύξεως. Αμάν Αμήν.

by Drakontas

Είστε οι κρίμα της ιστορίας.

Η ηλικία σας κυμαίνετε από 40 μέχρι 55 χρόνων.
Είστε όλοι αυτοί που μας έλεγαν οι μανάδες μας να μην γίνουμε ποτέ: Μέτριοι.

Μια παρέα από σπασικλάκια, βλαχαδερά και από κολεγιόπαιδα τρίτης κατηγορίας.
Θέλατε να ζήσετε το αμερικάνικό σας όνειρο με ροζ δερμάτινη γραβατούλα, με γυαλάκια που θυμίζουν καθηγητάκο της παπαγαλίας ενώ στην παρέα σας οι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου είναι κάτι μεταξύ μυξοπαρθένας και κομπλεξικής ανέραστης 50αρας (το κομμωτήριο δε σε κάνει γυναίκα, μην ξεμαλλιάζεσαι άδικα).

Είστε οι κρίμα της ιστορίας.
Βάλαμε στο τιμόνι της ελπίδας ό,τι χειρότερο μπορούσε να βγάλει η γενιά σας.

Σας παρακολουθώ μέρες τώρα. 
Το στήσιμο του κορμιού σας μαρτυρά ότι δεν παίξατε ποτέ.
Δεν ξέρετε να κρατάτε τον κορμό σας ίσιο γιατί ακόμη περιμένετε την φάπα να σας έρθει ξαφνικά στο σβέρκο.

Ο πολιτικός σας λόγος προδίδει ότι στην ζωή αυτή μόνο αντιγράφατε τον μάγκα του σχολείου.
Σαν να σας βλέπω μπροστά στον καθρέπτη κρυφά να παίρνετε το ύφος του ηγέτη και να λέτε αρλούμπες, από αριστερά και κέντρο, κλεμμένες.

Το βλέμμα σας ποτέ δεν κοιτά ευθεία, πάντα γυροφέρνετε τα μάτια σας γιατί ούτε ψεύτες σωστοί δεν μάθατε να είστε.
Όταν «στριμώχνεστε» έχετε όλοι την ίδια αντίδραση: σφίγγετε το στόμα και μισοκλείνετε τα μάτια βγάζοντας από το στόμα σας μία άναρθρη κραυγή που προσβάλει τον συνομιλητή σας. 
Σας έμεινε από το «κάρφωμα» του συμμαθητή στον δάσκαλο.
Γλειφτρόνια.

Η παρέα σας έχει και τα βλαχαδερά. 

Προέρχονται από τον κάμπο και τα βουνά και θα έδιναν και την ψυχή τους στο διάβολο για να φύγουν από την γι’ αυτούς θεωρούμενη μιζέρια. 

Η μόνη ελπίδα για να φύγουν από τον υποχρεωτικό κάματο ήταν η τοπική οργάνωση στην οποία γίνανε μέλη (για να αποφύγουν το απογευματινό πότισμα στα χωράφια) και μετά νόμισαν ότι με ένα κουστούμι και με ένα καλό πλύσιμο θα μπορούσαν να βγάλουν από πάνω τους την σφραγίδα του «Ντόπιου ελληνικού κρέατος».

Η παρέα των σπασίκλων τούς χρησιμοποιεί σε πόστα που παίζουν τον οικείο ρόλο του τσοπανόσκυλου.

Γαβγίζουν, μαζεύουν το κοπάδι, δεν δέχονται ξένο στα μέρη τους και κάθονται σούζα στο σφύριγμα του αφεντικού-μαμάκια.

Οι αιώνιοι εχθροί σας δεν είναι κομματικοί. Βρεθήκατε εκεί γιατί ήταν πιο εύκολο να γίνεις «σοσιαλιστής» απ’ ότι δεξιός (δεν είχατε πρόγονο ανάλογο) και απ’ ότι αριστερός (δεν είχατε ανάλογο δείκτη νοημοσύνης). 

Οι εχθροί σας είναι αυτοί που ξέρουν τι κουμάσια είστε. 

Δηλαδή, όλοι αυτοί που δεν σας έπαιζαν γιατί το ποδόσφαιρο και το κυνηγητό θέλει πνευμόνια. 

Οι εχθροί σας είναι ο πραγματικά εργαζόμενος και σκεφτόμενος λαός. 

Θα χρησιμοποιήσετε για την εξάντλησή του ό,τι κακό σας έχει παραδώσει η Δεξιά και ό,τι πιο άρρωστο θα φτιάξει το μέτριο μυαλό σας. 

Θα μεταποιήσετε όποιον νόμο θα σας κάνει πιο άτρωτους και θα εκμεταλλευτείτε την σχέση που είχαν οι μέντορές σας με τα ΜΜΕ όσο κανείς άλλος στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας.

Θα γίνετε πάμπλουτοι, πανίσχυροι και παντοδύναμοι. 

Θα μας ισοπεδώσετε όπως χρόνια τώρα κάνετε από παιδιά στα όνειρά σας. 

Θα μας φοβίσετε τόσο που θα βρεθούμε σε απόγνωση. Αυτό θα είναι και το πολιτικό σας λάθος.

Τα παιδικά τραύματά σας θα σας σπρώξουν να κάνετε αυτό που δεν τολμούσατε να κάνατε για δεκαετίες: Να κλωτσήσετε πισώπλατα τον αρχηγό της γειτονιάς.

Και σε αυτή την γειτονιά της μικρής χώρας που τόσο μισείτε, αρχηγός είναι ο καθένας. 

Θα θυμηθείτε τα νιάτα σας…