Με φάγατε..ρουφιάνες. Θα το φτιάξω όμως το δώμα στο χωριό μη χαίρεστε. Στα τούβλα έχω μείνει αλλά που θα πάει θα πέσει και ο σοβάς. Όλα αυτά τα χρόνια μου πρήξατε τα συκώτια. Έχεις άδεια;; έκραζε η μία, θα σε πάμε μέσα έσκουζε η άλλη..Δεν έχω άδεια άλλα τα 'χω γεμάτα ρε πατσαβούρες, απαντούσα και τους έδειχνα τα παντελόνια μου..Ανώμαλος...ανώμαλος φωνάζανε εκείνες και τρέχανε αλαφιασμένες. Πέντε φορές ήρθε η αστυνομία και άλλες τρεις η πολεοδομία. Αγανάκτησα κι εγώ, έβαλα την πινακίδα και από τότε βρήκα την ησυχία μου. Προγκήξανε οι ρουφιάνες αλλά εγώ δεν έχω μία για να το τελειώσω το ρημάδι..κι όπως πάνε τα πράγματα ούτε προβλέπεται να αποκτήσω.
Με φάγατε φαρμακόγλωσσες. Θα ψοφήσω στην Αθήνα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου