Τι κι αν είχαν φαγωθεί οι σόλες σου και έφαγες σαβούρα στην μέση της Πανεπιστημίου, μέρα Τρίτη στις 10 το πρωί; Τι κι αν σκόρπαγες λουλούδια το Σάββατο βράδυ στο Μακρόπουλο και τη Δευτέρα δεν είχες τάλιρο να πάρεις μια τυρόπιτα; Τι κι αν έσκασε η καπότα και γκαστρώθηκες σκασμένο, 16 χρονών μόμολο; Τα παράπονά σας στο δήμαρχο.
Ανεβαίνει η κυρά Σουλτάνα με τον μεγάλο της τον πισινό και τα ρούχα στη λεκάνη, να απλώσει την μπουγάδα στην ταράτσα κι έτσι όπως πατάει στα σιδερένια σκαλοπάτια, κουνιέται ο τόπος! Βρε την καψερή. Έχει λιώσει στη δίαιτα! Τριάντα ΕΥΡΩ την εβδομάδα δίνει στον διαιτολόγο για να ρίξει τα ψωμάκια (που αν τα πούλαγε θα χρεοκοπούσε ο ΚΑΤΣΕΛΗΣ)! Άκουσες καλά κε Δήμαρχε; ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΥΡΩ! Και τελικά τα άτιμα δεν λένε να ξεκολλήσουν απ’ τα μπούτια της. Άσε μωρέ, δεν πειράζει… είναι και θεότεκνο ο doctor… γιατί να χάσει τα κιλά… για να σταματήσει να πηγαίνει;
Κι ο Χρόνης από το απέναντι μπαλκόνι κοιτάει τα μαστάρια της και χαζεύει. Αχ βρε Χρόνη! Βρήκατε ένα φουκαρά το Χρόνη και τον παιδεύετε; Και να πεις ότι δεν πήγε; Πήγε ο φουκαριάρης! Έκλεισε ραντεβού, έβαλε πορτοκαλί πουκάμισο και πέδιλο με κάλτσες και μια και δυο να σου ο Χρόνης στο γραφείου του δημάρχου. «Δεν μπορώ κυρ Δήμαρχε πρέπει να κάνεις κάτι με την Σουλτάνα! Έχω και την Ρωσίδα στον από κάτω όροφο που δουλεύει το κορίτσι και την ακούω Αχ και Βαχ όλη μέρα, βλέπω την Σουλτάνα και… να σου ο «Μητσάραααας»! Σας παρακαλώ κυρ Δήμαρχε πάρτε με απ’ αυτό το σπίτι»!
Του φταίει και το Ρωσσάκι τώρα! Από 4 χρονών στα Bolsoi, της είπανε ότι έχει ωραία ανοίγματα κι αυτή ήρθε στην Ελλάδα να χορέψει! Τρία χρόνια στο μπαλέτο με τον Γονίδη και μετά την βρήκε ο Δήμαρχος και είπε να της νοικιάσει ένα διαμερισματάκι στην γειτονιά του για extra εισόδημα. Κουραστική η δουλειά, αλλά έχει τουλάχιστον καλό μεροκάματο. Το έσωσε ο Δήμαρχος το κοριτσάκι!
Ήταν κι αυτό το σκασμένο, το μυξιάρικο της κυρα Ξένιας στην παραλία 2 καλοκαίρια πριν και έπαιζε ρακέτες! Και βουτάει ένας μπρατσαράς την Ξένια που λέτε, και της σκάει το παραμύθι ότι ο γιος της έχει μεγάλο ταλέντο στο τένις. Ψωνίστηκε κι αυτή και όταν βγήκε ο κυρ Χρόνης από το γραφείου του Δημάρχου, μπουκάρισε και απαίτησε γήπεδο τένις στον Δήμο.
Και το φτιάξανε το κωλογήπεδο, και το φτιάξανε απέναντι απ’ το σπίτι μου! Κι όλη μέρα κι όλη νύχτα ακούω το μπαλάκι ΤΑΚ και ΤΟΥΚ να χτυπιέται πέρα δώθε κι εμένα να μου χτυπάει το νευρικό μου σύστημα.
Δε θα μου γλίτωνες κυρ Δήμαρχε. Σου φορτώθηκα κι εγώ στο φτωχικό σου γραφειάκι με τις Chesterfield μπερζέρες και τώρα σαν να σε βλέπω. Παραγγέλνεις δίπιττα σουβλάκια στη γραμματέα σου και ψάχνεις άμοιρε να βρεις αθόρυβα μπαλάκια.
Τι να σου κάνουμε κι εμείς οι απλοί πολίτες; «Τα παράπονά σας στο Δήμαρχο»! Έτσι μας είπαν, έτσι κάνουμε. Κι εσύ αν μπορείς κάνε κι αλλιώς. Δημοτικές εκλογές έρχονται κι εσύ θα πεις «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ»;
Και τον doctor δημόσιο υπάλληλο θα κάνεις, για να σταματήσει η κυρά Σουλτάνα να δίνει τα 30 ευρώπουλα. Και του κυρ Χρόνη θα του φυτέψεις δέντρα ψηλά μπροστά στο σπίτι να του κρύβουν τη Σουλτάνα. Και της Ρωσίδας θα της κάνεις ηχομόνωση να μην σηκώνει τη γειτονιά στο πόδι. Και τα μπαλάκια τα αθόρυβα αν πουθενά δεν τα βρεις, θα τα εφεύρεις.
Έχεις αρχίσει κι εκείνο το εξοχικό … δεν γίνεται να χάσεις τις εκλογές για την επόμενη τετραετία. Κι αν τις χάσεις όμως, μη μου μαραζώσεις. «Τα παράπονά σου στο Δήμαρχο»!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου