Coutsobolitan PhotoTrail

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

V.I. PIG !

Η πορδή και το ρέψιμο είναι αναπόσπαστα μέρη του ανδρικού ψυχισμού. Πάρ' του τα αυτά και τον έχεις αυτόματα καταστήσει έναν πνευματικά ευνούχο, ένα χαζομόμολο άνευ βούλησης και πυγμής.

Εμείς οι άντρες βλέπεις, κουραζόμαστε και καταπιεζόμαστε στη δουλειά, σφιγγόμαστε και κρατιόμαστε όλη μέρα για να μην κλάσουμε, να μη ρευτούμε. Είμαστε μια γενιά ανδρών που δουλεύει σε γραφεία και καταστήματα και ουχί σε οικοδομές και εργοτάξια. Στους χώρους εργασίας μας πρέπει λοιπόν να επιδείξουμε μια Χ εγκράτεια, να “πουλήσουμε” ένα κάποιο πρεστίζ [τρομάρα μας]. Δεν είναι λοιπόν φυσικό και επόμενο όταν επιστρέφουμε σπίτι μας, όταν συναντάμε την κοπέλα μας, να θέλουμε να ρίξουμε και ένα ελεύθερο ρέψιμο, να κλάσουμε αδιακρίτως; Να νιώσουμε άντρες ρε παιδάκι μου, γιατί στη δουλειά με το κάθε αφεντικό, νιώθουμε σαν ευνούχοι που σκύβουν το κεφάλι και ξέρουν μονάχα να λένε “μάλιστα κύριε”. Τις υπόλοιπες δεκαπέντε, μη εργάσιμες, ώρες της ημέρας μας πρέπει να ξεπληρώσουμε αυτό το χρέος που οφείλουμε στον εαυτό μας. Πρέπει να αναπληρώσουμε το χαμένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο καταπιεζόμαστε αγρίως.

Τωρα θα μου πείς γιατί ο άντρας και όχι η γυναίκα ή ο κουνιστός; Ο σωστός ο άντρας τρώει, και μάλιστα τρώει πολύ. Δεν κάνει διαιτούλες και δεν τρώει σα σπουργιτάκι. Ο άντρας, κυρία μου, τρώει μέχρι να πέσει κάτω, να γουστάρει. Είναι λοιπόν φυσικό επόμενο, μετά από τόσο πολύ φαί, να παρουσιάσει και στομαχικές διαταραχές. Οι συγκεκριμένες διαταραχές ευθύνονται και για την έκκριση αερίων τόσο απ το στόμα, όσο και από την απόληξη του παχαίος εντέρου, κοινώς ευθύνονται για το ρέψιμο και το κλάσιμο.

Επιπροσθέτως, είναι γεγονός ότι σημαντικό κομμάτι του ανδρικού ψυχισμού είναι η αέναη προσπάθεια για την απόκτηση του πλεονεκτήματος του αιφνιδιασμού. Ναι κυρία μου, ο άντρας είναι γεννημένος μαχητής, γεννημένος κυνηγός. Όπως όλοι μας λοιπόν γνωρίζουμε, η απόκτηση του αβαντάζ του αιφνιδιασμού είναι πολύ σημαντική υπόθεση για τη νίκη στην μάχη για το πιάσιμο του θηράματος.

Δεν είναι μέρος των συνηθειών του σωστού άντρα να προειδοποιεί: “Συγνώμη δεσποινίς, να σας πω...;”. Αυτός λέγεται φιρφιρής, ντιγκιντάνγκας οθεντίκ ! Αυτούς που προειδοποιούν να τους φοβάσαι λοιπόν. Είναι ύπουλοι και ύποπτοι. Μπορεί κάποια μέρα να τους πιάσεις με κανέναν Μπάμπη μανάβη ή κάποιον Νώντα χασάπη... και δεν το θες αυτό !

Πρώτα λοιπόν μας κλαίγεσαι ότι χάθηκαν οι άντρες και μετά μας ζητάς να προειδοποιήσουμε για την κλανιά μας; Όχι κυρία μου, θα ρευόμαστε και θα κλάνουμε στην ψύχρα, να σε τρομάζουμε και να σε πνίγουμε στα ευγενή αέρια μας. Κλάνω άρα υπάρχω. Υφίσταμαι βρε κοπέλα μου! Άντρα δε θες; Ναι, είμαι άντρας και διεκδικώ το δικαίωμα του ελεύθερου πέρδεσθαι και απροειδοποίητου ρεύεσθαι. Έτσι και θα με έχεις.

Το ρέψιμο και το κλασίδι προσδιορίζουν μια ολόκληρη γενιά ανδρων, αυτό μας έμεινε μόνο -σαν ανδρικό προνόμιο- και δε θα μας το κόψετε κι αυτό κυρία μου! Γι' αυτό λοιπόν κι εγώ, κάθε φορά που κλάνω ή ρεύομαι, άνευ -πάντα- προειδοποίησης, στην παρατήρηση “ΓΟΥΡΟΥΝΙ !” έχω μόνο μια πρόταση να αντιτάξω:

“Όχι [δεν είμαι] γουρούνι.......[αλλά] ΆΝΤΡΑΣ ! ”


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails

coutsobolitan tools